«Τα γεωλογικά πάρκα είναι η μνήμη της Γης : μαρτυρούν στο σημερινό μελετητή και επισκέπτη τα στάδια εξέλιξης της ζωής στον πλανήτη» , επεσήμανε ο Υπουργός Αναπληρωτής Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής , Νίκος Σηφουνάκης κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του 9ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Γεωπάρκων στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης το απόγευμα της Παρασκευής (1 -10-2010) .
Όπως σημείωσε ο κ. Σηφουνάκης , πολύ σωστά η UNESCO αναγνώρισε τη σημασία τους και τα έθεσε υπό την προστασία της ως μνημεία της Παγκόσμιας Φυσικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Πρόσθεσε δε πως «ειδικότερα σε μια εποχή όπου η περιβαλλοντική συνείδηση αποκτά οικουμενική σχεδόν διάσταση, είναι πολύ σημαντική η δικτύωση όλων εκείνων των περιοχών όπου το περιβάλλον με τα γεωλογικά μνημεία του και η ανθρώπινη δραστηριότητα με τα έργα και την ιστορία της, βρίσκονται σε μια αδιάκοπη σχέση ανάδρασης».
Συγχάρηκε τους διοργανωτές του φετινού Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Γεωπάρκων - το Μουσείο Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου και το Τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου - για την αδιάκοπη, όπως είπε, προσπάθειά τους να διδάξουν και να εξοικειώσουν το ευρύ κοινό με τη γεωλογία και τους τρόπους που αυτή έχει καθορίσει το φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη δημιουργία.
Τόνισε πως όταν το 2005 στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - της οποίας ήταν Πρόεδρος- «συζητούσαμε την κύρωση της σύμβασης της UNESCO για την προστασία της πολιτιστικής πολυμορφίας, θεωρήσαμε το γεωλογικό ανάγλυφο της Ευρώπης ως αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς».
Ωστόσο , επεσήμανε πως «η προστασία αυτής της κληρονομιάς δεν είναι μια στατική διαδικασία : ο φυσικός και πολιτιστικός πλούτος προστατεύεται καλύτερα όταν αποκτά αναπτυξιακή διάσταση. Αυτήν ακριβώς την ιδέα εκφράζει και η πρωτοβουλία δύο διακεκριμένων επιστημόνων – του Νίκου Ζούρου και του GuyMartini - να ιδρύσουν το Δίκτυο των Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων και να συνδυάσουν, σε ένα πεδίο, την προστασία της γεωλογικής κληρονομιάς, την εκπαίδευση του κοινού στις επιστήμες της γης και την βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο».
Τόνισε ότι «αυτή ιδέα έθεσε τα θεμέλια μιας νέας μορφής θεματικού τουρισμού με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης, τον γεωτουρισμό. Σε μια εποχή όπου το μοντέλο του μαζικού τουρισμού έχει φτάσει στα όριά του και η εκτεταμένη οικονομική κρίση αναγκάζει τον πολίτη να περιορίσει τη διασκέδασή του, ο γεωτουρισμός μπορεί να ικανοποιήσει την περιέργεια και την επιθυμία για γνώση του σύγχρονου εξερευνητή – περιηγητή τουρίστα, ο οποίος επιδιώκει μια πιο ουσιαστική επαφή με τον τόπο που επισκέπτεται την ιστορία, τους κατοίκους του, τα ήθη και τα έθιμα».
Επεσήμανε ακόμα πως ειδικά στο νησί της Λέσβου αλλά και στο Αιγαίο, η ιστορία της γεωλογικής εξέλιξης του πλανήτη αποτυπώνεται όσο πουθενά αλλού. «Η ανάδειξη των απολιθωμένων πετρωμάτων σε μια έκταση 140.000 στρεμμάτων, σε συνάρτηση με την ίδρυση και λειτουργία του Μουσείου του Απολιθωμένου Δάσους στο Σίγρι, καθιέρωσε τη Λέσβο σημείο αναφοράς της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Βίωσα τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια την προσπάθεια δημιουργίας αυτού του μουσείου και νιώθω ότι δημιουργήσαμε ένα από τα σημαντικότερα έργα στον τόπο αυτό. Η δική μου συνεισφορά στη δημιουργία του Μουσείου θα ήταν ημιτελής αν δεν υπήρχε ο Νίκος Ζούρος που δρομολόγησε τη λειτουργία του και το κατέστησε παγκόσμιο σημείο αναφοράς», είπε.
Σημείωσε τέλος πως «σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα, η προβολή μοναδικών γεωλογικά περιοχών και η ήπια τουριστική εκμετάλλευσή τους μπορεί να δημιουργήσει μια ξεχωριστή δυναμική στις διακρατικές συνεργασίες». | 
